Jeugd: passie voor natuur

Op mijn twaalfde jaar werd ik lid van de jeugdnatuurclub. Een nieuwe wereld ging voor mij open, waar ik mij thuis voelde. Het voelde alsof ik toen pas echt begon te leven. Bijna iedere zaterdag trokken we er op uit en vaak ging ik door de week in mijn eentje naar de bossen van het Loo om moeflons, reeën  damherten en edelherten te zien.

Sterren aan de woestijnhemel

Na mijn studie niet-westerse sociologie werd ik reisleidster en belandde in Egypte. Daar trouwde ik in 1988 met Nasser Salman (een bedouïn) en leefde ik met hem en later ons zoontje  enkele jaren in Dahab, in de Sinai. Naast het werk in ons restaurant, verzorgde ik voor SNP kamelentrektochten door de woestijn. De schitterende sterrennachten en de vriendelijkheid van onze gidsen zullen mij altijd bij blijven.

Terug naar de jeugdpassie: het Bewaarde Land als werkveld

Blote voeten

In 1996 keerde ik zwanger van mijn dochter en met mijn zoon van 5 jaar  terug naar Nederland. Daar heroriënteerde ik mij op mijn passie en mijn missie. Ik volgde de natuurgidsen opleidingen van Natuurmonumenten en het IVN. Uiteindelijk kwam ik terecht bij het natuurbelevingsproject “Het Bewaarde Land, in de duinen van Meijendel. De ervaringsgerichte insteek en het werken met kleine groepjes kinderen, trof mij bijzonder.

In 2002 richtte ik gezamenlijk met Stichting Milieubewustzijn uit
’s Graveland, de Vereniging Natuurbeleving Gooi en Eemland op en startte als coördinator van het project. Bijna vijf jaar werkte ik er als enig betaalde kracht en met mij waren vele enthousiaste vrijwilligers actief. We ontvingen meer dan duizend kinderen in het bos. In 2007 werd mijn baan wegbezuinigd en continueerde ik het project op vrijwillige basis samen met een team van dagcoördinatoren  Het Bewaarde Land draait nog steeds en heeft een continue behoefte aan ondersteuning in de vorm van menskracht! Na aanmelding ontvang je een fantastische training. Voor veel kinderen blijven de bosdagen in in Het Bewaarde Land hen hun hele leven op positieve manier bij.

Eigen bedrijf “Natuurlijkheden”

Opleidingen

Met zicht op het wegvallen van mijn baan begin 2007, besloot ik mijn passie om mensen in verbinding met de natuur te brengen vorm te geven in mijn bedrijf  “Natuurlijkheden”. Ik richtte mij op het uitbreiden van mijn netwerk en verdiepte mij in verschillende toepassingsgebieden. Zo volgde ik een opleiding Rots en Water, over weerbaarheid voor kinderen, waar ik technieken leerde en inzichten kreeg die ik ook in bossituaties kan toepassen. Binnen de Reizende Aardeschool maakte ik kennis met natuurbelevingscoaching: zintuiglijke en spiegelende ervaringen in de natuur kunnen onze blik op ons gedrag vernieuwen.

Op het Eigentijds festival kon ik allerlei werkvormen met kinderen goed uittesten en versterken.

Via de weekenden van Stichting Bushcraft deed en doe ik nog steeds veel ervaring op over overleven met de natuur als bondgenoot.

Om mijn eigen persoonlijke band met de natuur te versterken volgde ik cursussen bij Kokopelli, zie www.thuis-op-aarde.nl en nam ik deel aan een Vision Quest in de Ardennen. Daardoor leerde ik meer vertrouwen te hebben in het lopen van mijn pad en open te staan voor de vele mogelijke vormen waarin ik mijn passie trouw zou kunnen blijven en er tevens een goed inkomen mee verdienen!
10 jaar later in 2018 ondernam ik een nieuwe Vision Quest, ver weg in de rust van de Zuid Franse natuur. Het was een zeer intense ervaring en sterkte mij op mijn pad. http://www.soulquest.nl

Projecten

Eind 2008 ben ik ingestoken op Natuurwijs, een programma van Staatsbosbeheer, het Natuurcollege en Universiteit Utrecht waarbij je vooral vanuit je persoonlijke passie voor natuur met hele schoolklassen werkt. Hier ben ik nog steeds vol op werkzaam. Ondertussen is er ook een tak voor volwassenen ontstaan “Spirit of Nature”. Hiervoor organiseer ik diverse tochten en word ook als mentor voor stagiaires ingeschakeld.

In 2009 had ik de eer persoonlijk kennis te maken met Joseph Cornell, grondlegger van Sharingnature, die ook de initiatiefnemers van Het Bewaarde Land had geïnspireerd. Ik volgde zijn workshops en bekwaamde mij in de Flow Learning methode.
Bij Earth Education leerde ik in 2010 ook een prachtige vorm van trektocht kennen, de John Muir track.

Ik gaf regelmatig cursussen natuurbeleving voor natuurgidsen; natuurlijke stilte beleving was een tijdlang erg populair.

Grafheuvel Hoeksteen

Voor  de Stichting Omgevingseducatie  ontwierp ik buitenactiviteiten voor het project “Landgoederen” en  “Jagers en Boeren” waar geschiedenis, cultuur en natuur  in onze eigen Gooise omgeving centraal staat. Dit leidde tot grafheuvel wandelingen met scholen (zie foto rechts).

In 2010 werkte ik een seizoen als archeotolk in de prehistorie op het Archeon en leidde er veel klassen rond. Geen “wandelende lezing geven” maar dingen doen was het motto: van speer werpen, kruiden plukken, meelwormen proeven, armbandjes maken tot vuurvonken slaan.

 

In het Brede School initiatief in Hilversum en diverse Buitenschoolse opvang organisaties merk ik hoeveel ik kinderen kan meegeven als ze op een regelmatige basis komen. We gaan 4-6 keer op stap in natuur in de buurt en als de mogelijkheid daartoe is, komen ze het jaar daarop terug. Dan zie ik echt het resultaat van mijn inspanning: ze staan te springen om naar bepaalde plekken terug te gaan, herinneren zich allerlei dingen die ze met veel plezier gedaan hebben en ze stralen een grotere  vertrouwdheid met de natuur uit.

Gaandeweg heb ik gezien dat natuur een sterke positieve werking heeft op kinderen met speciale gedrag- en denkpatronen. Ik ben deze kinderen “special kids” gaan noemen. Ik wil mij graag in samenwerking met andere zzp-ers en organisaties inzetten om dit gebied verder te ontwikkelen. Op LinkedIn zette ik daarom de groep “Natuur en Special kids” op.  In de werkmap Kameleon van Veldwerk ism de CED groep is een bijlage van mijn hand gepubliceerd over aandachtspunten bij het werken met kinderen uit het speciaal onderwijs in de vrije natuur. Bij deze werkmap hoort ook een dvd. In november 2012 vond het symposium Natuur en Special Kids plaats, wat ik samen met mijn collega Petra Wilbrink organiseerde.

Door het effect van de activiteiten met en vaste groep voor langere tijd, besefte ik dat pedagogisch medewerkers  gouden krachten zijn in het overbrengen van aandacht en plezier in de natuur. Ik ging mij richten op het ondersteunen van de pedagogisch medewerkers van de Buitenschoolse Opvang en dagopvang in hun wens kinderen meer met groen in aanraking te brengen. Zo kon ik een tijdlang mijn ervaring  in het enthousiasmeren van kinderen voor natuur in een breder veld doorgeven (totdat de groene budgetten door de overheid werden geschrapt). In 2011 heb ik mij als metselaar aangesloten bij het netwerk van Groen Cement . Hierin matchen wij verzoeken van kinderopvang  voor ondersteuning in groene activiteiten met de expertise van de aangesloten metselaars.

Auteurswerk

Eind 2008 verzocht Adrie Beyen van uitgeverij A3boeken mij een boek te schrijven over natuurbeleving en kinderen, als opvolger in de reeks van de Reizende Aardeschool (” De Aarde roept” van Gerwine Wuring). Dat was een hele uitdaging en ik merkte tot mijn verrassing dat ik het erg leuk vond te schrijven over alle ervaringen en inzichten die ik de afgelopen jaren had opgedaan. Het resulteerde in een praktisch gericht en persoonlijk getint boek “Het oergevoel, over vuur maken, sporen zoeken, sluipen en nog veel meer”.
In 2012  schreef ik een hoofdstuk in het boek “Aardevrouwen spreken” van Manon Tromp. Het geeft mijn visie weer op een duurzame wereld.

Duurzaamheid

In 2010 huurde ik voor het eerst in mijn leven een moestuin op rand van bos en de ’s Gravelandse landgoederen. Dat bracht weer nieuwe perspectieven! Vooral voor kinderen blijkt dat het zelf kweken van groenten, doet eten! In Hilversum-Noord probeerde  ik daarom ism het buurtwerk een initiatief  om een buurtmoestuin te realiseren op de “lege” grasveldjes. Helaas liep het overleg niet goed. Gelukkig heeft Urban Farming voet in de grond gekregen in Hilversum sinds 2013 en heeft ze zelfs de icoonprijs gewonnen van Groen Dichterbij!

In 2017/18 ontstond er een werkgroep voor de nieuwe wijk Crailo waar ik ook zijdelings bij betrokken ben; enthousiastelingen proberen hier een ecowijk te starten en het wonen in tiny houses mogelijk te maken . Zie voor diverse initiatieven: https://www.facebook.com/search/top/?q=samen%20sneller%20duurzaam